کودکان اوتیسم
کودکان اوتیسم
اوتیسم نوعی اختلال در رشد می باشد که کودک مبتلا به این عارضه در تعامل و ایجاد ارتباط با دیگران دچار مشکل است. به طور عمده، علائم اوتیسم از دو سالگی در کودکان ظاهر می شود. کودکان مبتلا به اوتیسم چرخه رشد را به درستی طی نمی کنند.
علائم اوتیسم چیست؟
افراد مبتلا به اوتیسم یا ASD، رفتارهایی تکراری داشته و در ارتباط برقرار کردن با دیگران دچار مشکل می شوند. افراد مبتلا به این عارضه ممکن است همه ی این علائم را نداشته باشند اما ممکن است بیشتر این موارد را داشته باشند. مانند:
- به ندرت و اندک تماس چشمی برقرار می کنند.
- علایق و احساسات خود را به اشتراک نمی گذارند.
- در ادامه دادن گفتگو با دیگران دچار مشکل می شوند.
- حالت چهره و حرکات بدن با هم تناسب ندارد.
- در تطبیق رفتار و موقعیت اجتماعی دچار مشکل می شوند.
- در دوست یابی یا به اشتراک گذاشتن اسباب بازی های خود دچار مشکل می شوند.
- ناراحت شدن از یک تغییر جزئی
- حساسیت زیاد یا کم نسبت به نور، صدا یا لمس
علت ابتلا به اوتیسم
علت اصلی و اولیه اوتیسم همچنان واضح نمی باشد اما، تحقیقات نشان می دهد ژن ها با همراهی عوامل محیطی می تواند بر تکامل تاثیر بگذارد و منجر به اوتیسم شود. برخی از عواملی که احتمال ابتلا را افزایش می دهد عبارتند از:
- خواهر و برادر مبتلا به اوتیسم
- وزن بسیار کم در هنگام تولد
- برخی اختلالات ژنتیکی مثل سندروم داون
- سن بالای والدین
تشخیص اوتیسم در کودکان
تشخیص اوتیسم معمولا یک فرآیند دو مرحله ای می باشد.
در مرحله اول؛ روند تکامل در طول معاینات بررسی می شود. هر کودک لازم است تحت نظر یک متخصص اطفال باشد. در طی این معاینات اختلالات و خطر اوتیسم بررسی می شود.
مرحله بعد انجام اقدامات تشخیصی تکمیلی می باشد.
تیمی متشکل از متخصص مغز و اعصاب کودک، متخصص تکامل و رشد کودک و همچنین روانشناس و روانپزشک، اقداماتی را برای ارزیابی بیشتر انجام می دهند.
برخی از موارد این ارزیابی عبارتند از:
- معاینات عصبی
- مشاهده رفتار کودک
- گفتگو با والدین درباره رفتار کودک
- ارزیابی توانایی زبانی کودک
- بررسی توانایی های شناختی
بررسی انواع اوتیسم
اوتیسم را می توان به چند دسته مختلف تقسیم کرد که عبارتند از:
- مشکل در هوش
- نقص زبانی
- اختلال رفتاری ذهنی یا رشدی
- همراه بودن با بیماری های ژنتیکی و یا دیگر عوامل محیطی
درمان اوتیسم
درمان باید در اسرع وقت شروع شود تا بتوان خدمات متناسب با مشکل را ارائه داد. از آنجایی که مبتلایان طیف وسیعی از مشکلات را دارند بنابراین درمان واحد و مشخصی ندارد.