لکنت زبان طولانی شدن غیر عادی و همچنین تکرار کلمات به علت اسپاسم غیر قابل کنترل و مهار عضلات مسئول زبان و کلام است.
این اسپاسم ها ممکن است تونیک باشد و صحبت کردن کامل فرد را دچار مشکل کند. همچنین ممکن است، کلونیک بوده و در ادا کردن حروف صامت، اولین حرف یک کلمه با مشکل رو به رو شوند.
شدت لکنت می تواند در مواقع هیجانی و استرس زا افزایش یابد. هنگامی که فرد در مقابل دیگران صحبت می کند وضعیت او بدتر می شود و زمانی که به طور دسته جمعی آواز می خوانند کاهش می یابد.
اختلال لکنت زبان با شرایط محیطی تعدیل می شود. ممکن است فرد با خواندن با صدای بلند وضعیتش بدتر شود و بعضی دیگر بهتر. تشویق افراد به استفاده از حرکات عضلانی، فیدبک شنوایی تاخیری و یا هیپنوتیزم ممکن است در درمان موثر باشد.