افتادگی پلک یا پتوز به وضعیتی گفته می شود که پلک بالا به سمت پایین می افتد. پزشکان می توانند با جراحی به درمان افتادگی پلک بپردازند. دلایل اصلی افتادگی پلک شامل ژنتیک یا آسیب به چشم ها و دیگر شرایط مربوط به بالا رفتن سن و سال است. در شرایطی که افتادگی پلک تاثیری بر بینایی فرد نگذاشته باشد نیازی به جراحی نیست. ولی گاهی اوقات افتادگی پلک باعث کاهش بینایی می شود.
پتوز از ابتدای تولد نوزاد هم می تواند وجود داشته باشد ولی در بسیاری از موارد در طول عمر فرد این افتادگی پیش می آید:
- آسیب یا کشیدگی ماهیچه ها و رباط های عضله پلک
- آسیب به اعصاب کنترل کننده ماهیچه های پلک
- بالا رفتن سن و سال
- عوارض جراحی چشم
- عوارض تزریق بوتاکس
همگی می توانند باعث افتادگی پلک شوند. پتوز در اکثر موارد افتادگی پلک مربوط به بیماری خطرناکی نیست و به راحتی قابل کنترل و درمان است.
پتوز مادرزادی از زمان تولد نوزاد همراه وی میباشد و می تواند دلایل ژنتیکی داشته باشد. این عارضه یک چشم یا هر دو چشم را درگیر می کند. پتوز مادرزادی می تواند در بینایی فرد اختلال ایجاد کند و باعث تنبلی چشم شود. در یک مطالعه که در سال 2013 بر روی 107 کودک مبتلا به پتوز انجام گرفت، از هر 7 کودک یک کودک به تنبلی چشم مبتلا بودند.
در طول زندگی فرد به دلیل کشیدگی تصادفی یا پارگی عضله بالا برنده پلک بالا، افتادگی پلک به وجود می آید. دلایل افتادگی پلک در بزرگسالی به صورت زیر است:
- فشار دادن شدید چشم ها
- استفاده از لنز های تماسی سفت و سخت
- جراحی چشم
- تومور در ناحیه پلک یا تورم
- سندرم هورنر
- مشکلات عضلات پلک
- آسیب به عضلات چشم
- بیماری های سیستم عصبی چشم
- آسیب به چشم
- تزریق بوتاکس
- سن
- لنز های تماسی
- مالیدن شدید چشم
- جراحی چشم
- سندرم هورنر
- میاستنی گراویس
جلوگیری از پیشرفت پتوز در صورتی که به صورت مادرزادی باشد به سختی قابل پیشگیری است. پتوز اکتسابی اما می تواند دلایلی داشته باشد که قابل پیشگیری باشد. یک مثال از پتوز اکتسابی، افتادگی پلک ناشی از بالا رفتن سن و سال و تضعیف ماهیچه های پلک است.
منبع : https://www.medicalnewstoday.com/articles/323386.php