ماوراطب

زوال عقل یا آلزایمر وضعیتی است که در آن بدون آنکه فرد دچار کنفوزیون یا تغییر سطح هوشیاری باشد، به قدری دچار اختلال در حافظه و دیگر فعالیت های شناختی شود که فعالیت های اجتماعی و یا شغلی وی مختل گردد.
بیشتر اوقات دمانس ناشی از بیماری دژنراتیو مغز است، ولی سایر بیماری های مغزی از جمله سکته مغزی و عفونت ها نیز ممکن است موجب دمانس شوند.
از تعریف فوق می توان نتیجه گرفت که زوال عقل، از دست دادن چند فعالیت هوشمندانه مجزا ولی مرتبط است و به دلایل مختلف بروز می کند به طوری که انواع زوال عقل را می توان در 4 گروه اصلی جای داد: 
-    استحاله ای
-    عروقی 
-    عفونی 
-    متابولیک
ولی از نظر آسیب شناسی در نیمی از موارد به جر آتروفی مغز، یافته دیگری پیدا نمی شود.

علل موثر در ابتلا به آلزایمر

علل دمانس به دو گروه برگشت ناپذیر و برگشت پذیر تقسیم می شود. حدود یک چهارم بیماران به علل قابل درمان دچار هستند و در صورت شروع به موقع درمان، می توانند بهبودی پیدا کنند.
-    علل بازگشت پذیر
شایع ترین علت دمانس، بیماری دژنراتیو دستگاه عصبی مرکزی است. این بیماری ها در سنین سالمندی ظاهر می شوند و گاهی دمانس های اولیه هم نامیده می شوند.
نمونه هایی از این گروه: بیماری آلزایمر، بیماری هانتینگتون، دمانس با اجسام لویی، بیماری پیک، پارکینسون و فلج پیشرونده فوق هسته ای است.

علائم بیماری آلزایمر

زودرس ترین نشانه این بیماری، اختلال حافظه است که به از بین رفتن شناخت منجر می شود. شروع بیماری تدریجی است و در ابتدا ممکن است به نداشتن انگیزه، علاقه و فراموشی ناشی از مشغله فکری ربط داده شود.
گاهی اوقات شروع بیماری با اختلالات هیجانی (زودرنجی، پرخاشگری، تهاجم و تغییر خلق) و در تعدادی از موارد با علائم جسمانی (احساس گیجی یا سردرد) همراه است.
بیماری، پیشرونده است و به ناتوانی کامل (عدم توانایی استفاده از وسایل شخصی و حتی فراموشی نام خود) و بالاخره مرگ منجر می شود.

تشخیص بیماری آلزایمر

تشخیص بر اساس شاخص های انستیتو ملی به شرح زیر می باشد:
-    شرح حال افت پیشرونده قابلیت های شناختی بدون علائم بیماری نورولوژیک و یا سیستمیک دیگر که به سه گروه تقسیم می شوند:
گروه اول: تشخیص قطعی است که با نمونه برداری پس از مرگ تایید می شود.
گروه دوم: تشخیص احتمالی است و دمانس بدون وجود بیماری همراه است، میزان دقت تشخیصی در موارد احتمالی حدود 90% است.
گروه سوم: ممکن است آلزایمر باشد که در این دسته علائم زوال عقل وجود دارد، ولی همراه بیماری های دیگر مثل هیپوتیروئیدی و سکته مغزی است. میزان دقت تشخیصی در این موارد 60% است.

درمان آلزایمر

ایجاد محیطی آرام و آشنا برای بیمار، همراه با کاهش و حذف هرگونه بحران (فیزیکی، روانی، بیماری و دارویی) توصیه می شود. داروهایی که در درمان بیماری آلزایمر استفاده می شوند به شرح زیر است:
-    اختلال عملکردی شناختی: آنتاگونیست گلوتامات Memantine Namenda
-    مهار کننده استیل کولین – استراز: Donepezil Aricept
-    اختلال رفتاری: آنتی سایکوتیک ها Haloperidol Haldol
-    داروهای ضد افسردگی Citalopram celexa
-    داروهای ضد اضطراب Carbamazepine Tegretol

چکیده مطلب

با مراجعه به متخصص مغز و اعصاب، شرایط بیمار مورد بررسی قرار می گیرد و بهترین راهکار درمانی برای او از سوی پزشک متخصص انتخاب می گردد.