ماوراطب

اسکیزوفرنی را یک نوع اختلال جدی در مغز می دانند که می تواند نحوه فکر کردن، اعمال و حتی بیان احساسات و درک فرد را تحت تاثیر قرار دهد. این نوع اختلال یکی از حادترین بیماری های روانی به حساب می آید که فرد در برقراری ارتباط با اطرافیان دچار مشکل می شود. 
با کمک روانپزشک و روانشناس می توان این بیماری را کنترل کرد. 
اکثر مردم تصور می کنند اسکیزوفرنی یک نوع تعدد و یا بی ثباتی شخصیت است اما، باید گفت که این بیماری یک جنون بوده و فرد نمی تواند فرق بین واقعیت و تخیل را تشخیص دهد. شدت این بیماری در هر شخص متفاوت است و رفتار و اخلاق فرد مشکوک یا حتی ترسناک می باشد. 

 برخی از علائم مثبت را شامل موارد زیر می باشد:

-هذیان
فرد یکسری باورهایی دارد که ریشه در واقعیت نداشته و حتی بعد از روبه رو شدن با حقیقت هم دست از افکار خود بر نمی دارد. هذیان گویی در اکثر افرادی که مبتلا به اسکیزوفرنی هستند مشاهده می شود. برای مثال فرد تصور می کند که دیگران می توانند افکار او را بشنوند و این موضوع باعث می شود فرد رنج ببرد.
-توهم
احساساتی درک می شود که درست و واقعی نیستند. افراد صداهایی را می شنوند که به آنها توهین می کند و یا دستور می دهد. نوع دیگر آن دیدن چیزی که وجود ندارد می باشد. 
-کاتاتونیا
در این نوع اسکیزوفرنی فرد ممکن است در یک وضعیت خاص برای طولانی مدت ثابت بماند و مانند مجسمه شود. 

علائم منفی اسکیزوفرنی

منفی بودن به معنای بد بودن نمی باشد. منفی به معنای کاهش یافتن و یا عدم عملکرد به صورت طبیعی در فرد مبتلا می باشد. علائم منفی عبارتند از:
-کم شدن انرژی
-انگیزه نداشتن
-کم صحبتی
-بهداشت و یا تغذیه ضعیف
-دوری از اجتماع و خانواده
-از دست دادن علاقه برای انجام کارهای روزمره
علائم اسکیزوفرنی معمولا در زنان اواخر دهه ۲۰ بروز می کند و در مردان اوایل دهه ۲۰ زندگی شروع می شود.

پارانوئید یکی از انواع اسکیزوفرنی

پارانوئید توهم و هذیان های سازمان یافته می باشد. در این نوع اختلال توهم های شنیداری بسیار رایج بوده و فرد دچار هذیان هایی مانند: سوء ظن، حسادت یا تحت تعقیب بودن و… می باشد.

عوارض اسکیزوفرنی

اگر اسکیزوفرنی درمان یا کنترل نشود می تواند همه ی ابعاد زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. برخی از عوارض ناشی از اسکیزوفرنی عبارتند از:
-افکار خودکشی و تلاش برای آن
-اختلال اضطراب
-اختلال وسواس اجباری
-افسردگی
-سوء استفاده از مواد
-منزوی شدن و گوشه گیری
-قربانی شدن
-رفتار های شدید تهاجمی
-تلاش برای آسیب زدن به خود

درمان اسکیزوفرنی

هدف از درمان؛ کم شدن علائم و همچنین کاهش احتمال عود و بازگشت مجدد بیماری می باشد. اسکیزوفرنی اختلالی می باشد که نیاز به درمان طولانی مدت دارد. در برخی مواقع فرد نیاز به بستری شدن دارد.
دارو درمانی یکی از درمان های اصلی می باشد. در واقع می توان گفت داروها به کاهش علائم ناراحت کننده کمک می کند. داروهای ضد جنون برای این است که علائم و نشانه ها در مراحل ابتدایی کنترل شود. 
روانپزشک، دوزهای مختلف و یا داروهای متفاوتی را در طول زمان برای شما تجویز می کند تا به نتیجه مطلوب برسید.
در کنار دارو درمانی ممکن است روان درمانی و کاردرمانی نیز پیش گرفته شود.

طول عمر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی باعث کاهش عمر فرد نمی شود زیرا با اعضای حیاتی  بدن مثل قلب و ریه و … کار ندارد و اختلالی برای آنها به وجود نمی آورد. ممکن است افراد به علت رفتار های پرخطری که دارند باعث برخی مشکلات و یا حتی مرگ شوند. همانطور که گفته شد افراد مبتلا به اسکیزوفرنی افکار خودکشی داشته و باید این گونه رفتار های پرخطر کنترل شود.
متخصص مغز و اعصاب و همچنین روانپزشک می توانند بهترین و موثر ترین روش های درمان را برای فرد در نظر بگیرند.

اسکیزوفرنی پارانوئید

اسکیزوفرنی پارانوئید قدیمی ترین نوع این بیماری است که در حال حاضر دیگر متخصصان این مورد را در دسته بندی قرار نمی دهند و حتی انجمن روانپزشکی آمریکا، اسکیزوفرنی پارانوئید را از فهرست تشخیص این بیماری حذف کردند. در سال 2013 زمانی که کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی را ویرایش می کردند، این بیماری را از طبقه بندی جهانی حذف کردند.

سوالات متداول