هنگامی که کودک خواب است بدون اینکه از آن آگاه باشد در خواب ادرار می کند. با اینکه کودکان در طول روز مشکلی ندارند و از توالت استفاده می کنند اما باز هم ممکن است شب ها دچار این مشکل می شوند.
شب ادراری معمولا در سنین ۵ تا ۶ سالگی متوقف می شود، و در پسران و همچنین افرادی که خواب عمیق دارند بیشتر دیده می شود. شب ادراری کودک دلیل روانی داشته، در مواردی اندک می تواند دلایل جسمانی نیز باعث این مشکل شود مانند: ناراحتی مجاری ادرار، قند و همچنین بیماری های کلیوی.
بیشترین عاملی که می تواند باعث شب ادراری کودک شود؛ عامل روانی یا دلتنگی و ناراحتی کودک باشد. ممکن است کودک به علت نقل مکان از محل زندگی خود و یا ناراحتی از اختلاف و دعوای والدین دچار این مشکل شود. از دیگر علل می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در سنین ۸ تا ۱۰ سالگی شب ادراری می تواند؛ بر عزت نفس کودک تاثیر گذاشته و در فعالیت های اجتماعی و همچنین خوابیدن کودک اختلال ایجاد نماید.
باید توجه داشت که شب ادراری را نباید بیماری و یا مشکل بزرگ تلقی نمایند. در این زمان نباید کودک را تنبیه و مجازات کرد.
همانطور که گفته شد؛ شب ادراری کودک بیشتر جنبه روانی دارد و تشویق کودک می تواند عامل مهمی در کنترل، اعتماد به نفس و اراده کودک باشد.
یکی دیگر از روش ها؛ مصرف زیاد آب و مایعات کودک در صبح می باشد. این کار باعث می شود کودک نیاز به رفع اجابت داشته باشد. در این زمان شما می توانید برای مدت کوتاهی او را سرگرم کنید تا برای چند دقیقه بر خود مسلط شود و بتواند ادرار را نگه دارد. این اراده باعث می شود در شب کنترل بیشتری داشته باشد.
شب ادراری به عنوان یک بحث روحی در کودکان شناخته شده و باید جدی گرفته شود. باید با دانش و اطلاعات کافی با آن برخورد نمایید. گاهی استفاده از روش های غلط و اشتباه می تواند باعث بدتر شدن وضعیت کودک شود. برای مشاوره و درمان حتما با یک متخصص اطفال در ارتباط باشید.