درباره
دکتر فرشته اربابی
دکترای تخصصی روانشناسی تربیتی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کارشناسی روانشناسی،عمومی مشاوره خانواده با رویکرد سیستمی راه حل محور مشاوره کودک و نوجوان
آدرس ها
آخرین
سوالات پاسخ داده شده
?
سلام من ۱۹ سالمه دانشجو ام و از پدرمادرم دورم
اینجا خیلی اذیتم از حرفای بقیه سریع ناراحت میشم و ساعت ها بهشون فکر میکنم و گریه میکنم خیلی زودرنج شدم قبلا هم زودرنج بودم ولی الان خیلی شدید شده
وقتی کسی با حرفش آزارم میده اون لحظه نمیتونم جواب بدم انگار زبونم قفل میکنه ولی بعدش به شدت اذیت میشم و مدام تو فکرمه حس میکنم علائم افسردگی رو دارم من خیلی آدم شاد و سرزنده ای بودم ولی الان اصلا اون سرزندگی پیش رو ندارم نمیدونم باید چیکار کنم
?
سلام
من ازکودکی مشکلاتی داشتم که نمیتونستم با همسال های خودم ارتباط درستی برقرار کنم . همیشه اونا یا منو مسخره میکردن یا نادیده میگرفتن.
این ۳ هفتس بعد اون همه تلاش فراوان وارد رشته پزشکی شدم ولی تو دانشگاه هیچ دوستی ندارم . همش بچه ها منو نادیده میگیرن . دیروز یکی از همکلاسی هام مسخرم کرد با اینکه من در اصل دختر خوشگل و خوش استایل و باهوشی هستم. از طرفی هم درونگرا ام و زیاد انرژی ندارم که با آدما ارتباط بگیرم. مشکل من اینه که خودم خودمو دوست ندارم . حتی کسایی که خیلی ازم پایین ترن احساس میکنم بهترن و اونا ی قدرتی دارن که من ندارم. اگر کسی بهم حرف بزنه جوابشو نمیدم چون حس میکنم تو بحث بازنده ام هیچ کس منو تو محیط همسال هام دوست نداره احساس میکنم خیلی آدم مزخرف و منفوری هستم . نمدونم چطور با آدما ارتباط بگیرم که منو نادیده نگیرن و بهم احترام بذارن.دلم میخواد بمیرم فقط. حیف که اگر بمیرم مامانم نابود میشه. من دیگه خسته شدم از این زندگی حالم هیچ وقت خوب نمیشه. من همیشه تو ارباطاتم با همسال هام شکست خوردم . چرا با وجود اینکه خیلی خوشگل و باهوشم چراا واقعا . الان دیگه حتی نمیتونم درس بخونم حس میکنم مشروط میشم . حالم خیلی بده کاش خدا این زندگی رو از من بگیره چون لیاقتشو ندارم😭😭😭😭
?
سلام وقتتون بخیر امیدوارم قضاوتم نکنین مث بقیه و واقعا راهی بگین من همسرم و خودم چهرمون بد نیس خوبه ولی دخترم دنیا اومده خیلی شیرینه اما خوشگل نیس همه بهم میگن چقد زشته مسمونه خیلی دلم شکسته ب زوم‌نمبارم ولی عمیقا از قلبم ناراحتم خاهرمم دخترش از بچه من ۴ ماه کوچیکتره خیلی خوشگله یجا بودنی هنش میگن این قشنگه اون زشته خاهربزرگترم اصلا بچه منو نگاه نمیکنه داییم تا دیدش گف چ بچه زشتی کلا این جیزا داره افسردم میکنه نمیتونممم با کسی صحبت کنم. خالی شم ب شوهرمم میگم میگ چ مادری هسی
?
۱۹ سالمه و پسرم ، خانوادم علاقه ای به من ندارن چون میگن که به صورت تصادفی به دنیا اومدم ، به همین دلیل هم بامن رفتاروخوبی ندارن ، کل بچگیم رو تو اتاقم ساکت و تنها گذروندم چون اگه میخواستم کاری کنم مادرم با کمربند کبودم میکرد ، هنوزم که هنوزه ازش میترسم و کلا با خانواده ام صحبتی ندارم ، تنها اینتراکشنی که باهم داریم اینه که بهشون بگم گشنمه ، ولی اکثر وقتا حتی همین هم پیش نمیاد چکن برای اینکه باهاشون روبرو نشم کل روز رو خوابم و شبا بیدار ، بیرون نمیرم ، هیچ دوستی ندارم ، شب تا صبح هم تو گوشیمم و روزی حداقل ۱۶ ساعت میخوابم ، همیشه خستمه ، به شدت اورثینکر هستم و هرموقع میخوام خودم رو از این زندگی نجات بدم میگم زندگی ارزش تلاش کردن نداره ،هیچ چیزی ارزشش رو نداره که من بخوام از منطقه امنم بیرون بزنم ، گاهی اوقات غذا هم نمیخورم و فقط میخوابم که بخوابم و از این زندگی حواسمو پرت کنم ، برای اینکه بتونم یکم دلشون رو به رحم بیارم خودکشی کردم قبلا ، ولی شاید باورتون نشه مادرم حتی ذره ای اهمیت نداد و باعث شد بدتر بشم ، من واقعا نمیدونم باید چیکار کنم ، بهم اجازه نمیدن برم روانشناس ، پول هست ولی بهم نمیدن میگن ارزششو نداری ، من هم کسیو ندارم ازش پول بگیرم ، واقعا نمیدونم باید چیکار کنم ، خیلی خسته ام ، خیلی خستم ، زندگی کردن خیلی انرژی میخواد و ذهن من با بدبینی کل انرژیمو میگیره ،دلم میخواد مغزمو خاموش کنم ، لطفا کمکم کنین
?
۱۹ سالمه و پسرم ، خانوادم علاقه ای به من ندارن چون میگن که به صورت تصادفی به دنیا اومدم ، به همین دلیل هم بامن رفتاروخوبی ندارن ، کل بچگیم رو تو اتاقم ساکت و تنها گذروندم چون اگه میخواستم کاری کنم مادرم با کمربند کبودم میکرد ، هنوزم که هنوزه ازش میترسم و کلا با خانواده ام صحبتی ندارم ، تنها اینتراکشنی که باهم داریم اینه که بهشون بگم گشنمه ، ولی اکثر وقتا حتی همین هم پیش نمیاد چکن برای اینکه باهاشون روبرو نشم کل روز رو خوابم و شبا بیدار ، بیرون نمیرم ، هیچ دوستی ندارم ، شب تا صبح هم تو گوشیمم و روزی حداقل ۱۶ ساعت میخوابم ، همیشه خستمه ، به شدت اورثینکر هستم و هرموقع میخوام خودم رو از این زندگی نجات بدم میگم زندگی ارزش تلاش کردن نداره ،هیچ چیزی ارزشش رو نداره که من بخوام از منطقه امنم بیرون بزنم ، گاهی اوقات غذا هم نمیخورم و فقط میخوابم که بخوابم و از این زندگی حواسمو پرت کنم ، برای اینکه بتونم یکم دلشون رو به رحم بیارم خودکشی کردم قبلا ، ولی شاید باورتون نشه مادرم حتی ذره ای اهمیت نداد و باعث شد بدتر بشم ، من واقعا نمیدونم باید چیکار کنم ، بهم اجازه نمیدن برم روانشناس ، پول هست ولی بهم نمیدن میگن ارزششو نداری ، من هم کسیو ندارم ازش پول بگیرم ، واقعا نمیدونم باید چیکار کنم ، خیلی خسته ام ، خیلی خستم ، زندگی کردن خیلی انرژی میخواد و ذهن من با بدبینی کل انرژیمو میگیره ،دلم میخواد مغزمو خاموش کنم ، لطفا کمکم کنین
تمامی حقوق مادی و معنوی برای
ماوراطب
(
سپهر گستر ماوراطب
)
محفوظ می باشد